دردانه ام یه یادتم!
فرزند شیرین آینده ام سلام...
دردانه ی من مبادا یه وقت فکر کنی فراموشت کردم!
نه جانم تو رو نمیشه فراموش کرد!
و من هر روز برا تو نقشه های رنگ رنگ میکشم!
که اگه یه روز اومدی به زمین
همونی باشی که آرزوش رو داشتم
و همونجوری بزرگ بشی که من بزرگ نشدم!
و کسی بشی که خودش رو خوشبخت ترین بدونه!
دردانه ام!
تو نیستی!
و کسی نمی داند کی خواهی امد!
و نمی دانم دختر میشوی یا پسر!
اما من دوست دارم دختر باشی...
تا تمام روزهایی که تجربه کرده م تجربه کنی
و تمام چیز هایی که احساس کردم حس کنی!
و بجنگی! سر اینکه تو هم انسانی!
و به جنگی برای حقوق زن -دختر بودنت!
و اما اگه تو پسر هم به دنیا بیایی
خوشحال میشم!
شاید همونقدر که اگه دختر باشی شاد میشم!
چون می تونی برای خودت زندگی کنی!
البته منظوم این نیست که تو اگه پس رباشی دیگه هیچ گونه مشکلی نداری
و زندگیت خیلی اسون میشه!
پسر بودن هم سختی های خودش رو داره!